مگس ها، این حشرات کوچک و گاه آزاردهنده، در سراسر جهان زندگی می‌کنند و به اشکال و اندازه‌های مختلفی وجود دارند. اگرچه بسیاری از ما آنها را تنها به‌عنوان مهمان‌های ناخوانده در خانه ها و محیط های شهری می‌شناسیم، اما این موجودات نقش‌های مختلفی در طبیعت ایفا می‌کنند. از گرده‌افشانی گل‌ها و تجزیه مواد آلی گرفته تا ایجاد چالش‌های بهداشتی و کشاورزی، مگس ها همیشه در کنار ما هستند.
در این مقاله، به دنیای رنگارنگ مگس ها و انواع مختلف آنها خواهیم پرداخت. آیا می‌دانستید که برخی از مگس ها می‌توانند بیماری‌ها را منتقل کنند؟ یا اینکه بعضی از انواع آنها به عنوان آفات کشاورزی عمل می‌کنند؟ از مگس های خانگی که به سرعت در خانه‌ها پخش می‌شوند تا مگس‌های خون‌خوار که می‌توانند تهدیدی برای سلامت حیوانات و انسان‌ها باشند، هر کدام ویژگی‌های منحصر به فردی دارند که در ادامه این مقاله به آنها پرداخته خواهد شد.
آماده‌اید تا بیشتر در مورد این حشرات شگفت‌انگیز و تاثیرات آنها بر زندگی روزمره‌مان بدانید؟ ادامه این مقاله شما را به دنیای پیچیده و جذاب مگس ها خواهد برد.
مگس چیست؟
مگس ها یکی از متداول‌ترین حشرات در طبیعت هستند که تقریباً در تمامی نقاط جهان یافت می‌شوند. این حشرات کوچک و سریع‌الحرکت به دلیل زندگی اجتماعی و توانایی تکثیر سریع خود، در بسیاری از زیستگاه ها به وفور دیده می‌شوند. مگس ها جزء حشرات از راسته Diptera هستند که به معنای "دو بال" است، زیرا تنها دو بال دارند و از این طریق پرواز می‌کنند. سایر حشرات معمولاً چهار بال دارند.
ظاهر فیزیکی مگس ها؟
مگس‌ها به طور معمول بدنی کوچک، باریک و نرم دارند که شامل سه بخش اصلی است: سر، سینه و شکم
1. سر مگس‌ها
سر مگس‌ها معمولاً کوچک و گرد است و شامل ویژگی‌های خاصی است که به آنها کمک می‌کند تا در محیط خود بهتر عمل کنند:
- چشم ها: مگس ها دارای دو چشم مرکب بزرگ هستند که دیدی بسیار وسیع و حساس به حرکت دارند. این چشم ها از هزاران واحد دیداری (فوتور) تشکیل شده اند و به مگس ها این امکان را می دهند که از سرعت بالا در پرواز و تغذیه استفاده کنند.
- آنتن‌ها: در سر مگس ها، دو جفت آنتن کوچک وجود دارند که به عنوان ارگان های شنوایی و شیمیایی عمل می کنند. این آنتن ها به مگس ها کمک می کنند تا تغییرات محیطی، بوها و مواد غذایی را تشخیص دهند.
- خرطوم (سمپتر):سمپتر یک لوله لیز است که در بیشتر مگس ها برای مکیدن مایعات استفاده می شود. در مگس های خون خوار، خرطوم به شکلی خاص توسعه یافته تا بتوانند از خون تغذیه کنند.
2. سینه مگس‌ها
سینه قسمت میانی بدن مگس است که نقش زیادی در حرکت و تغذیه دارد:
- بال ها:مگس ها تنها یک جفت بال دارند که نسبت به سایر حشرات بسیار ظریف و شفاف هستند. بال ها به مگس ها این امکان را می دهند که به سرعت پرواز کنند و در مکان های مختلف جابه جا شوند. بال ها معمولاً دارای رگ بندی های مشخصی هستند که به ویژه در مگس های مختلف متفاوت است
- پاها:در سینه مگس، سه جفت پا وجود دارد که به حرکت سریع و نشستن بر روی سطوح مختلف کمک می کنند. پاهای مگس ها معمولاً دارای موهایی هستند که به آنها اجازه می دهد به راحتی روی سطوح صاف و چسبنده حرکت کنند.
3. شکم مگس‌ها
شکم بخش انتهایی بدن مگس ها است که وظایف مختلفی مانند هضم غذا و تخم گذاری را انجام می دهد:
- شکل و اندازه شکم: شکم مگس ها معمولاً به طور مستقیم و باریک است، اما می تواند در مگس های ماده پس از تغذیه و تخم گذاری حجیم شود. در برخی گونه ها، شکم می تواند بخش هایی کشیده و بلند داشته باشد که برای ذخیره سازی تخم ها به کار می رود.
- ارگان های داخلی:در شکم مگس ها، دستگاه گوارش، سیستم تولید مثل و دیگر ارگان های ضروری برای زندگی وجود دارند. تخم گذاری در مگس ها معمولاً در این قسمت صورت می گیرد.
3. ویژگی‌های خاص مگس ها
مگس ها به دلیل ویژگی های خاص خود، می توانند در محیط های مختلف زندگی کنند:
- رنگ و الگوهای بدنی:رنگ بدن مگس ها بسته به گونه های مختلف، متغیر است. برخی مگس ها دارای رنگ های شفاف و براق هستند، در حالی که برخی دیگر دارای الگوهای خاص و حتی رنگ های متالیک هستند.
- اندازه بدن: مگس ها می توانند از اندازه های بسیار کوچک مانند مگس های میوه گرفته تا مگس های بزرگ تر مانند مگس های اسب متغیر باشند. اندازه بدن به طور مستقیم با نوع و محل زندگی آنها ارتباط دارد.
مگس هایی که رایج هستند:
مگس خانگی
Musca domestica
مگس درازپا
Tipulidae
مگس دسته ای
Pollenia
مگس زباله
Family Sphaeroceridae
مگس سفید برگ
Bemisia argentifolii
مگس گوژپشت فورید
Family Phoridae
مگس صورت
Musca autumnalis
مگس عاشق
Love Bugs
مگس عقرب
Order Mecoptera
مگس فاضلابی
Psychodidae
مگس فلزی
Family Calliphoridae
مگس گوشت
Family Sarcophagidae
مگس لاشه
Family Calliphoridae
مگس میوه
Family Drosophilidae
مگس خانگی:
مگس خانگی (House Fly) با نام علمی Musca domestica، یکی از شناخته‌شده‌ترین و رایج‌ترین گونه‌های مگس است که در محیط‌های انسانی یافت می‌شود. این مگس‌ها معمولاً بدنی خاکستری با چهار خط تیره طولی بر روی سینه دارند و به‌خاطر رفتار جستجوگری‌شان، از مواد غذایی و زباله‌ها تغذیه می‌کنند. مگس‌های خانگی قادر به انتقال بیماری‌های مختلف از جمله اسهال، تب تیفویید و عفونت‌های تنفسی هستند، چرا که با نشستن بر روی سطوح آلوده، میکروب‌ها و باکتری‌ها را منتقل می‌کنند. این مگس‌ها به‌راحتی در خانه‌ها و محیط‌های شهری زندگی می‌کنند و به‌طور معمول به‌عنوان یک آفت مزاحم در نظر گرفته می‌شوند.
مگس درازپا:
مگس درازپا (Crane Fly) از خانواده Tipulidae است و به‌خاطر پاهای بلند و باریک خود شناخته می‌شود. این مگس‌ها ظاهری شبیه به شقایق دارند و با بدنی کشیده و نازک، اغلب در اطراف نواحی مرطوب یا جنگل‌ها و باغ‌ها یافت می‌شوند. بال‌های مگس‌های درازپا تقریباً شفاف هستند و در برخی گونه‌ها می‌توانند طولانی‌تر از بدنشان باشند. برخلاف بسیاری از مگس‌ها، مگس‌های درازپا معمولاً از مواد غذایی نخورده و بالغین آنها بیشتر برای جفت‌گیری و تخم‌گذاری در نواحی مرطوب می‌نشینند. لاروهای مگس درازپا معمولاً در خاک و گیاهان مرده به‌عنوان آفت در کشاورزی عمل می‌کنند.
مگس دسته ای:
مگس دسته‌ای (Cluster Fly) از خانواده Polleniidae است و به‌خاطر رفتار جمعی و تمایلش به تشکیل دسته‌های بزرگ شناخته می‌شود. این مگس‌ها معمولاً در فصل‌های سرد سال به‌ویژه در پاییز و زمستان به‌دنبال پناهگاه‌های گرم‌تر مانند ساختمان‌ها می‌روند. بدن مگس‌های دسته‌ای معمولاً خاکی و مات است و برخلاف مگس‌های خانگی، سرعت پرواز کمتری دارند. مگس‌های دسته‌ای بیشتر به‌عنوان آفات در محیط‌های داخلی شناخته می‌شوند، زیرا می‌توانند در دسته‌های بزرگ در فضاهای بسته مانند پشت پنجره‌ها یا در اتاق‌ها تجمع کنند. لاروهای این مگس‌ها معمولاً به‌طور انگلی در بدن کرم‌ها و حشرات دیگر زندگی می‌کنند.
مگس زباله:
مگس‌های Sphaerocerid یا مگس‌های کوچک زباله از خانواده Sphaeroceridae هستند و معمولاً در محیط‌های آلوده به مواد فاسد و زباله‌ها زندگی می‌کنند. این مگس‌ها بدن کوچکی دارند و بیشتر در مکان‌هایی مانند زباله‌دان‌ها، فاضلاب‌ها و سطوح آلوده به فضولات حیوانی یافت می‌شوند. به‌دلیل زندگی در این محیط‌های آلوده، مگس‌های Sphaerocerid می‌توانند میکروب‌ها و باکتری‌ها را منتقل کرده و به‌عنوان ناقل بیماری‌ها عمل کنند. این مگس‌ها اغلب به‌عنوان آفات در نظر گرفته می‌شوند و در برخی موارد، می‌توانند تهدیدی برای بهداشت عمومی و سلامت انسان‌ها باشند.
مگس سفید برگ:
مگس سفید برگ نقره‌ای (Silverleaf Whitefly) که معمولاً با نام علمی Bemisia argentifolii شناخته می‌شود، از خانواده Aleyrodidae است. این گونه به‌ویژه در کشاورزی به‌عنوان یک آفت مهم شناخته می‌شود که می‌تواند به گیاهان مختلف آسیب‌های جدی وارد کند. این مگس سفید با ترشح "عسلک" بر روی برگ‌ها، علاوه بر آسیب‌های فیزیکی که به گیاه وارد می‌کند، می‌تواند شرایط را برای رشد قارچ‌ها فراهم کرده و به انتقال ویروس‌های گیاهی کمک کند.
مگس گوژپشت فورید:
مگس گوژپشت فورید (Phorid Humpbacked Fly) از خانواده Phoridae است و به‌دلیل ظاهر خمیده و قوزمانند بدنش به این نام شناخته می‌شود. این مگس‌ها کوچک هستند و اغلب در محیط‌های مرطوب و آلوده، مانند زباله‌ها، لاشه‌ها و مواد آلی در حال تجزیه یافت می‌شوند. یکی از ویژگی‌های قابل توجه این مگس‌ها، توانایی حرکت سریع و ناگهانی روی سطوح است. مگس‌های گوژپشت در برخی موارد به‌عنوان آفات خانگی شناخته می‌شوند و در محیط‌هایی که شرایط بهداشتی ضعیف است، می‌توانند ظاهر شوند. آنها همچنین در فرآیند تجزیه مواد آلی نقش دارند، اما در عین حال ممکن است ناقل بیماری‌ها باشند و به‌عنوان یک تهدید برای بهداشت عمومی محسوب شوند.
مگس صورت:
مگس صورت (Face Fly) از خانواده Muscidae است و به‌طور عمده در نواحی گرمسیری و معتدل یافت می‌شود. این مگس‌ها شبیه به مگس‌های خانگی هستند، اما به‌طور خاص بر روی صورت حیوانات، به‌ویژه گاوها و سایر دام‌ها تمرکز دارند. مگس‌های صورت از ترشحات چشم و مخاط بینی حیوانات تغذیه می‌کنند و می‌توانند بیماری‌هایی مانند کنژکتیویت (التهاب چشم) را منتقل کنند. همچنین، این مگس‌ها می‌توانند با نشستن بر روی زخم‌ها یا سایر سطوح آلوده، میکروب‌ها و باکتری‌ها را انتقال دهند. در نتیجه، مگس‌های صورت به‌عنوان یک تهدید بهداشت دام‌ها شناخته می‌شوند.
مگس عاشق:
مگس عاشق (Love Bugs) از خانواده Bibionidae است و به‌خاطر رفتار جفت‌گیری خاص خود شناخته می‌شود. این مگس‌ها به‌طور معمول در فصل‌های گرم سال مشاهده می‌شوند و اغلب در دو یا بیشتر به‌طور جفت در حال پرواز یا نشستن دیده می‌شوند، که به همین دلیل به آنها "مگس عاشق" گفته می‌شود. مگس‌های عاشق بیشتر در نواحی مرطوب و دشت‌های باز یافت می‌شوند و از گیاهان تغذیه می‌کنند. در حالی که این مگس‌ها به‌طور معمول آفت جدی محسوب نمی‌شوند، تعداد زیاد آنها می‌تواند مشکلاتی مانند ایجاد اختلال در رانندگی یا آسیب به وسایل نقلیه در حین پرواز ایجاد کند، چرا که تعداد زیادی از این مگس‌ها ممکن است به شیشه‌های اتومبیل بچسبند.
مگس عقرب:
مگس عقرب (Scorpion Fly) از خانواده Panorpidae است و به‌خاطر ظاهر خاص و شباهت به عقرب‌ها شناخته می‌شود. این مگس‌ها بدنی دراز و بال‌های شفاف دارند که معمولاً با یک شکل خمیده به سمت عقب قرار می‌گیرند. یکی از ویژگی‌های برجسته مگس‌های عقرب، دم خمیده‌شان است که در برخی گونه‌ها شبیه به دم عقرب است، اما این دم معمولاً برای جفت‌گیری و نه دفاع استفاده می‌شود. مگس‌های عقرب به‌طور عمده از حشرات مرده تغذیه می‌کنند و به‌عنوان شکارچیان حشرات کوچک نیز شناخته می‌شوند. این مگس‌ها عمدتاً در محیط‌های مرطوب و جنگلی زندگی می‌کنند و در شرایط عادی تهدیدی برای انسان‌ها ندارند.
مگس فاضلابی:
مگس فاضلابی (Drain Fly) که به‌نام Moth Fly نیز شناخته می‌شود، از خانواده Psychodidae است. این مگس‌ها معمولاً در محیط‌های مرطوب و آلوده مانند فاضلاب‌ها، لوله‌های تخلیه، سینک‌ها و دیگر مکان‌های مشابه زندگی می‌کنند. بدن این مگس‌ها پوشیده از موهای ظریف است که به آنها ظاهری شبیه به پروانه‌ها می‌دهد. مگس‌های فاضلابی به‌طور عمده از مواد آلی فاسد موجود در فاضلاب‌ها تغذیه می‌کنند. این مگس‌ها معمولاً آلودگی زیادی ایجاد نمی‌کنند، اما وجود تعداد زیاد آنها در محیط‌های بسته و مرطوب می‌تواند ناخوشایند باشد. مگس‌های فاضلابی به‌عنوان یک آفت خانگی شناخته می‌شوند و می‌توانند نشانه‌ای از مشکلات لوله‌کشی یا تهویه در ساختمان‌ها باشند.
مگس فلزی:
مگس فلزی (Bottle Fly) از خانواده Calliphoridae است و به‌خاطر ظاهر براق و فلزی خود شناخته می‌شود. این مگس‌ها معمولاً در رنگ‌های سبز یا آبی فلزی دیده می‌شوند و بیشتر در محیط‌های آلوده به مواد فاسد، زباله‌ها یا لاشه‌ها یافت می‌شوند. مگس‌های فلزی نقش مهمی در تجزیه مواد آلی و بازگشت مواد مغذی به خاک دارند، اما به دلیل تماس با مواد آلوده، می‌توانند بیماری‌ها و عفونت‌ها را منتقل کنند. همچنین، در تحقیقات پزشکی و قانونی، مگس‌های فلزی به‌عنوان شاخص‌های زیستی برای تعیین زمان مرگ و بررسی فرآیند تجزیه بدن‌های فاسد استفاده می‌شوند.
مگس گوشت:
مگس گوشت (Flesh Fly) از خانواده Sarcophagidae است و به دلیل علاقه به گوشت و مواد آلی در حال فساد به این نام معروف است. این مگس‌ها معمولاً تخم‌های خود را روی لاشه‌ها، زخم‌های باز حیوانات و حتی انسان‌ها می‌گذارند. برخلاف بسیاری از مگس‌ها که تخم‌های خود را روی مواد نرم و فاسد می‌گذارند، مگس‌های گوشت تخم‌های خود را به‌طور مستقیم روی گوشت یا زخم‌ها می‌گذارند. لاروهای این مگس‌ها به سرعت در این محیط‌ها رشد کرده و به تجزیه و فساد مواد کمک می‌کنند. در حالی که این مگس‌ها نقش مفیدی در تجزیه مواد آلی دارند، می‌توانند ناقل بیماری‌ها و عفونت‌ها باشند، زیرا میکروب‌ها را از منابع آلوده به محیط‌های دیگر منتقل می‌کنند.
مگس لاشه:
مگس لاشه (Blow Fly) از خانواده Calliphoridae است و به دلیل تمایل ویژه‌ای که به لاشه‌ها و مواد فاسد دارد، به‌عنوان مگس لاشه شناخته می‌شود. این مگس‌ها معمولاً بدن براق و فلزی به رنگ‌های سبز، آبی یا سیاه دارند و در تجزیه مواد آلی نقش مهمی ایفا می‌کنند. مگس‌های لاشه با نشستن بر روی لاشه‌ها یا زباله‌ها، میکروب‌ها و باکتری‌ها را منتقل کرده و می‌توانند به‌عنوان ناقل بیماری‌ها عمل کنند. از این رو، آنها ممکن است تهدیدی برای سلامت انسان‌ها و دام‌ها باشند. علاوه بر این، مگس‌های لاشه در تحقیقات پزشکی و قانونی، به‌ویژه برای تعیین زمان مرگ در اجساد فاسد، استفاده می‌شوند.
مگس میوه:
مگس میوه (Fruit Fly) از خانواده Drosophilidae است و به‌دلیل علاقه به میوه‌های رسیده و در حال فساد شناخته می‌شود. این مگس‌ها به‌طور معمول در نواحی با دمای گرم و مرطوب مشاهده می‌شوند و از میوه‌های خراب و تخمیر شده تغذیه می‌کنند. مگس‌های میوه بدن کوچک و بال‌هایی شفاف دارند که به راحتی می‌توانند در محیط‌های مختلف پرواز کنند. تخم‌گذاری این مگس‌ها معمولاً روی میوه‌های رقیق‌شده یا مواد آلی در حال تخمیر است، و لاروهای آنها در داخل میوه یا مواد تخمیرشده تغذیه می‌کنند. مگس‌های میوه به‌طور کلی تهدیدی برای انسان‌ها از نظر بیماری‌های منتقل‌شونده ندارند، اما می‌توانند باعث آسیب به محصولات کشاورزی شوند و به‌ویژه در صنایع غذایی ایجاد مشکل کنند.
مگس هایی که گاز می گیرند:
مگس اسب
Tabanus spp
مگس زرد
Diachlorus ferrugatus
مگس سیاه
Simuliidae
مگس شاخی
Haematobia irritans
مگس گناه
Order Diptera
مگس گوزن
Chrysops spp
مگس شنی
Family Psychodidae
مگس اسب:
مگس اسب (Horse Fly) از خانواده Tabanidae است و به‌دلیل قدرت پروازی زیاد و نیش دردناک خود شناخته می‌شود. این مگس‌ها معمولاً به حیوانات بزرگ، مانند اسب‌ها، گاوها و گوسفندان حمله می‌کنند و از خون آنها تغذیه می‌کنند. مگس‌های اسب به دلیل بدن بزرگ و قوی، توانایی پرواز سریع دارند و معمولاً در نواحی باز و مناطق روستایی مشاهده می‌شوند. مگس‌های اسب نیش‌های دردناکی دارند که می‌تواند باعث خونریزی و التهاب در محل نیش شود. تغذیه مداوم آنها از خون می‌تواند باعث ضعف در حیوانات شود و گاهی به بیماری‌های ثانویه منجر گردد. علاوه بر این، مگس‌های اسب می‌توانند ناقل برخی بیماری‌ها، از جمله آنفلوانزای اسب و تب‌های خونریزی‌دهنده باشند. بنابراین، کنترل این مگس‌ها در مناطق دامداری و کشاورزی ضروری است.
مگس زرد:
مگس زرد (Yellow Fly) از خانواده Tabanidae است و به‌دلیل رنگ زرد روشن بدن خود شناخته می‌شود. این مگس‌ها به‌طور عمده در نواحی مرطوب و مناطق جنگلی یافت می‌شوند و به خون‌خواری از حیوانات بزرگ و انسان‌ها معروف هستند. مانند مگس‌های اسب، مگس‌های زرد نیز نیش‌های دردناک دارند و معمولاً به طور مستقیم از خون حیوانات یا انسان‌ها تغذیه می‌کنند. مگس‌های زرد معمولاً در محیط‌های گرم و مرطوب زندگی می‌کنند و به دلیل نیش‌های آزاردهنده، می‌توانند باعث التهاب و خارش شوند. در برخی مناطق، این مگس‌ها می‌توانند ناقل بیماری‌های مختلفی باشند و به‌ویژه در میان حیوانات باعث انتقال بیماری‌های پوستی و خونی شوند. کنترل جمعیت این مگس‌ها در نواحی کشاورزی و دامداری اهمیت زیادی دارد.
مگس سیاه:
مگس سیاه (Black Fly) از خانواده Simuliidae است و به‌دلیل رنگ سیاه یا تیره‌اش و اندازه کوچک بدنش شناخته می‌شود. این مگس‌ها معمولاً در نواحی مرطوب و نزدیک به منابع آب مانند رودخانه‌ها و جویبارها زندگی می‌کنند. مگس‌های سیاه عمدتاً خون‌مکنده هستند و تخم‌های خود را در آب‌های جاری می‌گذارند. لاروهای این مگس‌ها در آب‌های جاری و اغلب روی سنگ‌ها یا گیاهان زیرآب رشد می‌کنند. مگس‌های سیاه به‌خاطر تغذیه از خون انسان‌ها و حیوانات شناخته شده‌اند و نیش‌های آنها می‌تواند باعث التهاب و خارش شود. در برخی مناطق، نیش‌های مگس سیاه ممکن است موجب انتقال بیماری‌هایی چون آنسفالیت یا فیلاریازیس شوند. به‌دلیل تأثیرات منفی آنها بر سلامت عمومی و کشاورزی، کنترل جمعیت این مگس‌ها در مناطق آلوده اهمیت زیادی دارد.
مگس شاخی:
مگس شاخی (Horn Fly) از خانواده Muscidae است و به‌خاطر ویژگی‌های خاص خود شناخته می‌شود. این مگس‌ها معمولاً به‌طور مستقیم از خون گاوها و سایر حیوانات بزرگ تغذیه می‌کنند. بدن آنها کوچک است و معمولاً رنگ خاکی یا سیاه دارند. در هنگام تغذیه، مگس‌های شاخی به طور ثابت به بدن حیوان می‌چسبند و از خون آن تغذیه می‌کنند. مگس‌های شاخی معمولاً در گله‌های دام در مزارع دیده می‌شوند و به عنوان یک آفت کشاورزی شناخته می‌شوند، زیرا تغذیه مداوم آنها از خون می‌تواند به ضعف حیوانات و کاهش تولید مثل و رشد آنها منجر شود. همچنین، این مگس‌ها می‌توانند ناقل برخی بیماری‌ها مانند تب مالت و بیماری‌های پوستی باشند. بنابراین، کنترل جمعیت مگس‌های شاخی در نواحی کشاورزی و دامداری اهمیت زیادی دارد.
مگس شنی:
مگس شنی (Sand Fly) از خانواده Psychodidae است و به‌دلیل اندازه کوچک و رفتار خاص خود شناخته می‌شود. این مگس‌ها معمولاً در نواحی گرم و خشک زندگی می‌کنند و بیشتر در شب فعال هستند. مگس‌های شنی به‌طور معمول به خون انسان‌ها و حیوانات تغذیه می‌کنند و نیش آنها معمولاً بسیار دردناک و موجب خارش می‌شود. مگس‌های شنی بیشتر در نواحی ساحلی و بیابانی مشاهده می‌شوند و در دماهای بالا و رطوبت کم رشد می‌کنند. نیش‌های این مگس‌ها می‌توانند بیماری‌هایی مانند لیشمانیوز و تب خال را منتقل کنند. به‌ویژه در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری، مگس‌های شنی تهدیدی برای سلامت انسان‌ها و حیوانات به‌شمار می‌روند.
مگس گوزن:
مگس گوزن (Deer Fly) از خانواده Chrysopsidae است و به‌دلیل علاقه به خون‌خواری از حیوانات بزرگ، به ویژه گوزن‌ها و سایر حیوانات جنگلی، به این نام شناخته می‌شود. این مگس‌ها معمولاً بدنشان کوچک و بدنشان اغلب با رنگ‌های سیاه و زرد یا قهوه‌ای راه‌راه است. مگس‌های گوزن بیشتر در نواحی مرطوب و جنگلی یافت می‌شوند و تخم‌های خود را در آب‌های جاری یا گیاهان مرطوب می‌گذارند. نیش این مگس‌ها می‌تواند باعث درد و التهاب شدید در انسان‌ها و حیوانات شود. علاوه بر این، مگس‌های گوزن می‌توانند ناقل برخی بیماری‌ها باشند، از جمله فیلاریازیس و آنفولانزای حاد که از طریق نیش آنها منتقل می‌شود. آنها به‌ویژه در فصل تابستان فعالیت دارند و به‌طور معمول در مناطق جنگلی و باتلاقی مشاهده می‌شوند.
مگس گناه:
مگس گناه (Gnat) از گروهی از مگس‌ها است که شامل گونه‌های مختلفی از خانواده‌های مختلف می‌شود. این مگس‌ها معمولاً بدن کوچک و ظریف دارند و در اندازه‌های مختلف یافت می‌شوند. برخی از آنها به خانواده Ceratopogonidae تعلق دارند و برخی دیگر از خانواده Chironomidae هستند. مگس‌های گناه معمولاً در محیط‌های مرطوب و در نزدیکی آب‌ها زندگی می‌کنند و تخم‌های خود را در گیاهان یا خاک مرطوب می‌گذارند. بسیاری از گونه‌های مگس گناه نیش نمی‌زنند و تنها در مراحل زندگی خود به‌عنوان غذای سایر حشرات و موجودات زنده عمل می‌کنند. اما برخی از گونه‌ها، مانند مگس‌های گناه خون‌خوار، می‌توانند به انسان‌ها و حیوانات حمله کنند و از خون آنها تغذیه کنند. در برخی مناطق، مگس‌های گناه می‌توانند در ایجاد بیماری‌ها یا ایجاد مزاحمت در محیط‌های انسانی و حیوانی تأثیرگذار باشند.